این شعر را تقدیم می کنم به همسرم که دراوایل آشناییمان نوشته ام

من از پشت شبهای بیخاطره

من از پشت زندان غم آمدم

من از آرزوهای دورودراز

من از خواب چشمان غم آمدم

تو تعبیر رویای نادیدهای

تو نوری که بر سایه تابیدهای

تو یک آسمان ،بخشش بی طلب

تو بر خاک تردید ،باریدهای

تو یک خانه در کوچه ءزندگی

تو یک شهر در سرزمین حضور

تویی راز بودن به این سادگی

 

نوشته شده در چهارشنبه 86/3/16ساعت 4:55 عصر توسط مهربانی| نظر|