امشب دگر برایم بانگت صدا ندارد

از بی  وفایی تو قلبم صفا ندارد

امشب تمام عالم در ذهن من چو مور است

گویی که چشم مهتاب از درد دیده کور است

امشب پرنده عشق از قلب من رها شد

چشمان غنچه غم از فرط گریه واشد

امشب  دگر برایم هر بلبلی چو بوم است

از شدت غم من هر سنگ مثل موم است

امشب صدای غوکان در ذهن من چه زیباست

آوای مهربانی در باورم فریباست

امشب ز دوری تو دیگر جفا نبینم

زیرا به خنده هایت دیگر صفا نبینم

 

نوشته شده در سه شنبه 86/7/10ساعت 6:46 عصر توسط مهربانی| نظر|