باران ميبارد امشب بر سكوت تنهاييم و سكوتم با
ترنم باران همنوا ميشود و اين بغض خيس
ميشكند.بغضي كه از فراق چشمانت تا سحر
منتظر ماند. دل بودنت را بهانه كرد! صدايت كرد؛